Prawda wiary będąca przedmiotem tego Święta jest następująca, istnieje tylko jeden Bóg, ale w trzech osobach;
Ojciec jest Bogiem,
Syn jest Bogiem,
Duch Święty jest Bogiem,
nie ma jednak trzech Bogów, ale tylko jeden, wieczny niezmierzony i niepojęty Bóg! I Ojciec nie jest Bardziej Bogiem aniżeli Syn, a Syn nie jest bardziej Bogiem aniżeli Duch Święty. Ojciec jest pierwszą Osoba Boską, Syn – drugą, zrodzoną odwiecznie z istoty Ojca, Duch Święty – trzecią, pochodząca od Ojca I od Syna. Można by rzecz innymi słowami; Ojciec miłuje Syna a Syn miłuje Ojca i ta miłość Ojca do Syna i Syna do Ojca też jest Osobą – jest nią Duch Święty.
Ta niepojęta tajemnica nie może być zgłębiona przez ludzi śmiertelnych. Możemy tylko uklęknąć w pokorze i powiedzieć wierzymy, panie wspomóż słabą wiarę naszą. Dlaczego właśnie teraz obchodzimy tę uroczystość? Dlatego, że jest ona zakończeniem uroczystości dotychczasowych. Wszystkie trzy Osoby współdziałały w dziele odkupienia. Ojciec posłał na ziemię swego Syna: „Tak Bóg umiłował świat, że Swego Syna Jednorodzonego dał”. Ojciec powołał nas także do wiary. Syn Zbawiciel nasz Jezus Chrystus, stał się człowiekiem, umarł za nas, odkupił nas i uczynił dziećmi Bożymi. Duch Święty, po odejściu Pana jest nauczycielem naszym, przewodnikiem, drogowskazem, pocieszycielem. Chętnie śpiewamy „Te Deum” w dowód wdzięczności; otóż uroczystość Trójcy Przenajświętszej jest jakby wspaniałym „Te Deum” po wielkich świętach Kościoła, jest jakby streszczeniem i Bożego Narodzenia, i Objawienia Pańskiego, i Wielkanocy i Wniebowstąpienia, i Zesłania Ducha Świętego.
To święto, przypadające na pierwszą niedziele po Zesłaniu Ducha Świętego, ma nam uprzytomnić, że właściwie każda niedziela poświęcona jest Trójcy Przenajświętszej. W każda Niedziele mamy z wdzięcznością wspominać dobrodziejstwa, które wyświadczyła nam Trójca Przenajświętsza. Ojciec nas stworzył i do wiary powołał; pierwszego dnia tygodnia rozpoczął dzieło stworzenia. Syn nas odkupił; Niedziela jest „dniem Pańskim”, dniem Jego zmartwychwstania. Duch Święty nas uświęcił, uczynił swoją świątynią; w niedzielę zstąpił On na młody Kościół. Niedziela, jest, więc dniem Trójcy Przenajświętszej.
Procesja na cmentarz
Odpust Świętej Barbary
W piątek 4 grudnia w Naszej Parafii obchodziliśmy Odpust ku czci Świętej Barbary. Już od I Niedzieli Adwentu, w kaplicy Św. Barbary w Kościele, była wyłożona lista, na którą mogli wpisywać się wszyscy, którzy chcą należeć do naszego Bractwa Świętej Barbary.
W czwartek 3 grudnia o godzinie 17.00 w kościele była sprawowana Msza Święta Koncelebrowana w intencji nowych członków naszego Bractwa, oraz Sióstr Stacji Caritas i Parafialnego Zespołu Caritas. W dzień Odpustu ku czci Świętej Barbary porządek Nabożeństw wyglądał następująco:
7.30 Do N.S.P.J. w intencji czcicieli.
10.30 Wystawienie Najświętszego Sakramentu – Adoracja – Koronka do Miłosierdzia Bożego w Kaplicy Bractwa Świętej Barbary i procesja do Kościoła.
11.00 Suma odpustowa. Msza Święta Koncelebrowana
1. W intencji Parafian.
2. Za ++ i żyjących członków Bractwa Św. Barbary.
17.00 Roraty. Za + Brunona Brożek i dziadków Szymczyk.